O książce: rok / O autostopowiczach napisano już tyle, że wydaje się, że są wszechobecni i można było ich spotkać wszędzie. Od Stalina, który ostrzegał go o wojnie i uczył, jak zrobić bombę atomową i karabin szturmowy Kałasznikow, a jego rady pomogły mu wygrać wojnę. Na dworach wszystkich rosyjskich carów, czasami zamieszkując ich ciała i zaczynając rządzić państwem. Byli także u książąt rosyjskich, pomagając im uporać się z najazdem Mongołów. Brali udział w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej na różnych pozycjach, powstrzymując lawiny faszystowskich czołgów, wygrywając wojnę w możliwie najkrótszym czasie i zajmując Berlin. Były też pojedyncze ofiary, stawały się brygadami, dywizjami, a nawet całymi krajami. Wszystko się wydarzyło. I jak mogą potoczyć się losy człowieka, który znalazł się w odległej przeszłości, skoro nie ma jeszcze scentralizowanego państwa i po prostu nie ma kogo ostrzegać. Co więcej, nie będzie miał w kieszeni AK, kompleksu inżynieryjno-petrochemicznego, żadnych magicznych zdolności i wielotonowej ciężarówki z zaopatrzeniem i sprzętem, stałego kanału i dostępu do przyszłości, ale ma wiedzę o własnym przeszłym życiu i historii, i dość fragmentaryczne. Jest tam trochę sprzętu potrzebnego do miesięcznego wędkowania w stosunkowo odległym miejscu, narzędzia i trochę części do samochodu. Wiedza pochodzi z przyszłości, technologia i narzędzia z przeszłości. Wow, poszedłem na ryby! W VIII wieku.